بررسی عدالت فضایی در بافت ریزدانه شهری با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (gis) مطالعه موردی: منطقه 12 شهر تهران

سرآغاز عدالت اجتماعی ریشه در عدالت فضایی و محیطی دارد. با توجه به این که خدمات شهری به مثابه ی نوعی کالای عمومی محاسبه می شود که برآورد و مکان یابی صحیح آن ها در حوزه مدیریت شهری است؛ بنابراین نمی توان بخشی از جامعه شهری را از آن محروم کرد. محرومیت از این خدمات یا دسترسی به آن ها با هزینه ی بیشتر، توان و امکانات بخشی از جامعه را که معروض این بی عدالتی شده است در یک رقابت نابرابر ممکن می سازد روش تحقیق به کار گرفته شده در این پایان نامه، روش توصیفی- تحلیلی است. داده ها و اطلاعات لازم از منابع آماری مختلف جمع آوری شده و سپس با استفاده از الگوی تحلیل شبکه دسترسی ahp با استفاده از نرم افزارهای مختلف تحلیل شده است. در این پایان نامه در ابتدا چگونگی پراکنش کاربری های خدماتی با استفاده از الگوی تحلیل شبکه ی دسترسی و از طریق نرم افزار gis. روی نقشه تعیین شده است؛ و سپس میزان عدالت فضایی در سطح منطقه 12 سنجیده شده است. بنابراین در آخرین اطلاعات به دست آمده از نرم افزار gis خواهیم دید که بین جمعیت به عنوان مهم ترین عامل تأثیرگذار در استفاده از کاربری ها و میزان برخورداری از خدمات شهری رابطه متناسبی برقرار نیست و با توجه به آنچه پیشنهاد گردیده است خواهیم دید که میزان بی عدالتی در فضای شهری و میزان پراکنش کاربری های خدماتی وضع موجود به چه میزان با ایده آل های پیشنهادشده تفاوت دارد. به طور مثال با توجه به یافته های به دست آمده میزان پهنه بندی موجود گستره خدمات اداری (باغلبه سبز و باز) کمتر از پهنه بندی پیشنهادی و ایده آل به دست آمده از gis است و میزان پهنه بندی گستره خدمات، اداری و تجاری موجود بیشتر از پهنه بندی پیشنهادی است. در ادامه راهکارهای متفاوتی در رابطه با ارتقای سطح کیفی عدالت پیشنهاد گردید و می توان ادعا نمود که در صورت تحقق محدوده های پیشنهادی، عدالت فضایی بر اساس ضوابط و تعاریف در منطقه 12 شهر تهران محقق گردیده است.